- þrengja
- v (acc/dat) (-di, -t)zúžit, omezitþrengja buxurnarþrengjast- (refl) - zužovat seþrengja að e-m - přibližovat se (ke komu)
Íslensk-tékknesk orðabók. 2013.
Íslensk-tékknesk orðabók. 2013.
gering — Adj std. (9. Jh.), mhd. geringe, ahd. (gi)ringi leicht , mndd. geringe, mndl. gering(e) Stammwort. Wie afr. ring aus vd. * rengja leicht . Außergermanisch vergleicht sich zunächst lit. īrangùs hurtig, rührig bei der Arbeit (*ronghu ) und dann als … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
ringen — Vst. std. (8. Jh.), mhd. ringen, ahd. ringan, as. utgiwrungana Stammwort. Aus g. * wreng a Vst. wringen, ringen , auch in ae. wringan (gt. in wruggo Schlinge , anord. in rengja verdrehen, verfälschen ). Außergermanisch vergleicht sich lit.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache